Fortaleza – Souré 700 Nm

Fortaleza – Souré 700 Nm
We verlaten Fortaleza met een matige wind achter en met vrij forse golven maar die ons vooruit duwen. Na 3 dagen zeilen zonder ziek te zijn komen we eindelijk aan de delta van de Amazone op de rivier Para: we vertragen op het einde om op 3 andere boten te wachten om in een klein konvooi te varen voor de veiligheid. Plots beginnen onze beide motoren de samba te dansen: er zitten stukken visnet in de schroeven gedraaid. De zee is nog matig wild en we bevinden ons op de grens waar de haaien van de Zuid Atlantische oceaan plaats ruimen voor de piranha’s van de Amazone! Maar de kapitein springt toch het water in met een touw rond de lenden om door de stroming van de rivier niet te worden meegezogen. Het water heeft de kleur van reptielen bloed: donkergroen. Slechts op 10 cm van de schroeven die hij op de tast moet vinden kan hij met een Crocodile Dundee mes de netten los snijden! Terug aan boord ziet Nicole een groot hematoom op zijn kruin dat bij nadere diagnose blauwe antifoiling verf van onder de cata is!
Tegen valavond zijn we een zijrivier opgevaren en gaan we voor anker in Souré, de hoofdstad van het eiland Marajo, het grootste rivier eiland ter wereld, zo groot als Zwitserland.
Hier zijn het allemaal rurale gemeenschappen die leven van de weelderige natuur en van 600.000 buffels, er zijn er 3 maal meer dan mensen! Buffel vlees, buffel melk, buffel kaas (mozzarella), buffels als vervoermiddel, enz…
Er zijn prachtige zeer uitgestrekte stranden en dan de “fazenda’s”, die zeer grote boerderijen met echte “cowboys”. We gaan voor 2 dagen naar de Fazenda de Carmo, 6.000 hectaren groot, een meer dan 100 jaar oud gebouw barstend van authenticiteit en charme. ‘s Morgens de buffels melken, te paard in volle galop door de drassige weilanden of op de rug van enorme buffels rustig door vijvers waden; apen en vogels opzoeken; ‘s nachts een kaaiman vangen en terug loslaten: we beleven een western maar dan in het echt!
En dan komt de carnaval van Souré, interessant maar teleurstellend als je op teevee de filmpjes ziet van Rio! Het gaat hier wel allemaal gemoedelijk en we passen ons snel aan dit ritme aan. Nicolas, onze lokale begeleider van de rally, is een antropoloog en heeft over deze mensen zijn thesis gemaakt, dus we zijn hier thuis!
Eind deze week vertrekken we in konvooi, op motor naar Belem, de vroegere hoofdstad van de rubberteelt . Maar daarover meer in een volgende “largo”…